โรงเรียนภาษาเกาหลี การแบ่งปันประสบการณ์ 3 เดือน

sara

10 months ago

บทนำเกี่ยวกับเนื้อหาของคอร์สเรียนภาษาเกาหลี:

เวลาเรียนคือตั้งแต่เวลา 9:10 น. ถึง 13:00 น. (ชั่วโมงเช้า) มีเพื่อนร่วมชั้นทั้งหมด 13 คน โดยมีครูสอนสลับกันในวันจันทร์, พุธ, และศุกร์ และในวันอังคารและพฤหัสบดี ครูจะนำภาษาอังกฤษเบื้องต้นมาใช้งานด้วย เพื่อให้ไม่ต้องกังวลเรื่องไม่เข้าใจ

ฉันเริ่มเรียนตั้งแต่ระดับเริ่มต้น (ผู้เริ่มต้น) โดยเริ่มต้นด้วยสระต่าง ๆ ตามด้วยประโยคแนะนำตัวเองที่เรียบง่าย ในวันแรกของชั้นเรียน ครูสอนให้ทุกคนแนะนำตัวเอง (เป็นภาษาอังกฤษ) ในบทเรียนต่อไป เราเรียนเลข วันที่ เดือน และปริมาณ - เป็นประโยคที่ใช้ในชีวิตประจำวัน แต่บทเรียนแต่ละบทก็มีการเรียนไวยากรณ์เยอะมาก ข้อความก่อนสอบกลางภาคยังไม่ยากเท่าไหร่ สามสัปดาห์ก่อนสอบกลางภาค ครูจะฝึกฟังและคำศัพท์ก่อนเรียนแต่ละครั้งเพื่อเสริมสร้างเนื้อหาของเมื่อวานนี้ ในกรณีที่เราเรียนประโยคหรือคำศัพท์ที่เราจะใช้ในชีวิตประจำวัน ครูจะตรวจสอบอีกวันถัดไป ตัวอย่างเช่น เมื่อเราเรียนเกี่ยวกับเวลาและวันที่ ครูจะถามวันนี้วันไหน เวลากี่โมง หรือเราไปที่ไหนในวันหยุดสุดสัปดาห์ ในแต่ละบทเรียน ครูจะมีหนังสือประกอบการเรียนการสอนเกี่ยวกับไวยากรณ์ให้ทุกคนฝึกเขียน หลังจากเขียน นักเรียนจะฝึกพูดกันเอง ครูหนึ่งคนจะสลับตำแหน่งของนักเรียนและให้พวกเขาฝึกพูดกับเพื่อนในชั้นเรียนที่ต่างกันซึ่งช่วยให้เรารู้จักกันได้เร็วขึ้น ครูคนอื่นให้ความสำคัญกับการออกเสียงและยังคอร์เร็กต์ทุกคน นอกจากนี้ยังมีการตอบคำถามปรนัย การฟังและการเขียน ส่วนที่ยากที่สุดของการสอบกลางภาคและสอบปลายภาคคือการสอบ口ของเรา ครูจะสุ่มเลือกนักเรียนมาในห้องเรียนและให้สอบกลางปาก (ซึ่งถูกบันทึก) มี 2 หัวข้อให้เลือก โดยหัวข้อแรกคืออ่านประโยค และหัวข้อที่สองคือตอบคำถามเกี่ยวกับภาพ ในท้ายที่สุดครูจะถามเราคำถามเกี่ยวกับชีวิตประจำวัน เช่น เราไปที่ไหนหลังเรียน วิธีการเดินทาง และเวลาที่เราเข้าถึงบ้าน หลังจากตอบคำถามทั้งหมดแล้ว ครูจะถามว่าเราสนใจที่จะเรียนระดับสองหรือว่าแผนของเราคืออะไร (ซึ่งไม่นับเป็นเกรดของเรา) ต่อจากนั้น เทสของแต่ละคนจะใช้เวลาประมาณ 5 นาทีเท่านั้น แต่ฉันรู้สึกตื่นเต้นมากในเวลานั้น มีกิจกรรมนอกห้องเรียนหนึ่งครั้งในระหว่างหลักสูตร แต่ฉันได้ยินว่าโรงเรียนอื่น ๆ ไปที่สวนสนุก ครูของเราพาเราไปที่พิพิธภัณฑ์แห่งชาติเพื่อสร้างตราได้อีกด้วย ซึ่งเป็นประสบการณ์ที่ดี ส่วนตัวฉันรู้สึกว่าอาจารย์เรียนอย่างรวดเร็วเพราะเราต้องเรียนเนื้อหาจำนวนมากเกือบ 2 เล่มในเวลาน้อยกว่า 3 เดือน สำหรับนักเรียนที่ไม่ได้ศึกษาด้วยตนเองหรือดูซีรีส์อย่างหนัก ๆ จึงเป็นเรื่องยากนิดหน่อย

กิจกรรมนอกเวลา - การแกะสลักประทับตรา

ข้อมูลโรงเรียน

เราทุกคนรู้ว่ามหาวิทยาลัยหญิงอีฮวามีพื้นที่ใหญ่และสวยงามมาก ในวันแรกฉันถ่ายรูปกับเพื่อนร่วมชั้น โชคดีที่ศูนย์ภาษาง่ายต่อการค้นหา ดังนั้นคุณไม่ต้องกังวลเรื่องการหลงเสียหายไปได้ หากคุณอาศัยอยู่ในมหาวิทยาลัย มันก็เพียงเดินเพียง 5 นาทีเท่านั้นหลังจากเรียนเสร็จเราจะออกไปหาอาหารกันต่อ โดยปกติ เราจะไปทานอาหารนอกสถานที่ ดังนั้นเราจึงไม่ได้ใช้เวลาเยอะในการเดินเล่นในมหาวิทยาลัยส่วนตัวฉันระบบไปที่ไปรษณีย์ของโรงเรียนมากที่สุดเพราะฉันต้องส่งของกลับบ้านบ่อยๆ นอกจากนี้ยังมีร้านสะดวกซื้อ ร้านแว่นตา บริการถ่ายเอกสาร สตาร์บัคส์ และร้านขายสินค้าที่ได้รับความนิยมในหมู่นักเรียนภาษาโดยรวมมันดีมาก แต่ข้อเสียก็คือมหาวิทยาลัยมีขนาดใหญ่มาก ทำให้การเดินทางเหนื่อยล้า

อาคารนี้คือศูนย์ภาษา

ข้อมูลละเอียดเกี่ยวกับการดำเนินชีวิตในเกาหลีใต้

ฉันคิดว่าสิ่งที่สำคัญคือที่พักอาศัย ถ้าคุณเดินทางไปคนเดียว ฉันขอแนะนำให้คุณหาห้องเดี่ยว ครั้งนั้น ฉันไม่สามารถสมัครหอพักได้ ดังนั้นฉันได้หาที่พักผ่าน Airbnb ซึ่งไม่ดีเลยที่เดียว เพราะฉันจะออกจากนั้นใน 1-2 สัปดาห์ ฉันคิดว่าที่อยู่บน Google อยู่ใกล้ๆ โรงเรียนมาก แต่หลังจากที่ได้เซ็นสัญญากับเจ้าของที่พัก ที่ตั้งกลับต่างกันทั้งหมด ฉันก็ไม่เป็นไรกับมัน เพียงแค่ตื่นเช้ามาทันก็พอ สิ่งที่รบกวนฉันคือ ฉันต้องการที่จะเข้าพักห้องเดียว แต่เจ้าของที่พักบอกว่ามีเหลือแค่ห้อง 3 คน ฉันคิดว่าฉันสามารถทำความเป็นเพื่อนกับคนจากประเทศต่างๆได้ ดังนั้นฉันยอมรับ ฉันไม่คาดหวังว่าแม้แต่คนขับแท็กซี่ก็ไม่พบที่อยู่และขับวนไปมา พอถึงที่เลย ฉันกลัวจริงๆ เข้าไปแล้วมีรองเท้าเต็มที่ที่ทางเข้า อุปกรณ์ครัวไม่ได้ล้างและขยะยังอยู่นอกประตูโดยไม่ได้ใส่ในถุงขยะ มีนักเรียนแลกเปลี่ยน 4 คนจากประเทศต่างๆทุกคนอายุตะวันตกเริ่มต้น ฉันจะจัดการกับสิ่งทั้งหมดนี้และทำการปล่อยขยะเอง สิ่งที่ฉันไม่ได้ยอมรับคือเสียงดัง พวกเขายังคุยและฟังเพลงตลอดเวลาจนถึงเที่ยงคืนโดยไม่คิดถึงรูปแบบห้องพัก ฉันได้ถามว่าพวกเขาสามารถลดเสียงเพราะฉันต้องทำการบ้าน แต่คนหนึ่งไม่พอใจและลดเสียงเพลงและเริ่มคุยดังขึ้น หลังจากอยู่ที่นั่นมาสองสัปดาห์ มีคนมาดูห้องและบอกว่าต้องการนอนเตียงของฉัน ฉันโกรธมากและสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น ผู้ให้เช่ากล่าวว่าฉันควรนอนในห้อง 3 คน แต่ในวันแรกพวกเขาพาฉันไปยังห้อง 2 คน ฉันโกรธมากและหลังจากย้ายออกฉันตัดสินใจเปลี่ยนที่พัก สิ่งที่ทำให้ฉันโกรธอีกครั้งคือเมื่อรู้ว่ารูมเมทของฉันนอนเก้าอี้เข้าไปเมื่อเวลา 10 โมงเย็น และฉันกำลังนั่งที่โต๊ะคอมพิวเตอร์ของฉัน ฉันเคยเอียงโคมไปทางซ้ายและห่างจากเขาแล้ว แต่เมื่อฉันไปอาบน้ำ ฉันพบว่าผ้าผมของฉันหายไป และเมื่อฉันกลับมาที่ห้อง ฉันพบว่าปลั๊กโต๊ะของฉันถูกถอดออก ฉันโกรธมาก หลังจากถามเพื่อนในชั้นเรียนของฉันในไต้หวัน พวกเขาบอกว่าฉันสามารถขอให้ Airbnb ดำเนินการได้ ในที่สุด เจ้าของที่พักส่งคืนเงินให้ฉัน 5,000 ดอลลาร์ไต้หวัน ซึ่งหมายความว่าฉันใช้ 22,000 ดอลลาร์ไต้หวันในการพักอาศัยและไม่พอใจ ภายหลังนักเรียนในชั้นเรียนช่วยฉันหาที่พักใหม่และฉันย้ายออกไปสำเร็จ

ในวันแรกของชั้นเรียน ครูได้กล่าวถึงว่าเราสามารถสมัครหาเพื่อนเรียนรู้ได้ ฉันโดดเดี่ยวโชคดีที่ได้พบเพื่อนเรียนรู้ที่จริงจังและสอนฉันได้ดี แต่น้อยครั้งที่นักเรียนเพื่อนเรียนรู้ของฉันไม่รู้จักภาษาอังกฤษ ดังนั้นเราต้องพึ่งโปรแกรมแปลภาษา นอกจากนี้ นักเรียนเพื่อนเรียนรู้ของฉันเป็นนักเรียนชั้นปีที่ต้องเข้าเรียนและฝึกเล่นเปียโน ดังนั้นพวกเขาไม่มีเวลาที่จะทานอาหารหลังจากเรียนเรียนสองชั่วโมงของเรา ช่วงเวลาที่เรามีโอกาสทานอาหารร่วมกันก็เพียงช่วงบ่ายเท่านั้นแต่เพื่อนเรียนรู้ของฉันต้องรีบกลับเข้าห้องเรียน อย่างไรก็ตาม ข้อดีคือฉันมีเพื่อนเกาหลีตอนนี้ถ้าฉันเดินทางไปเกาหลีในอนาคต ตอนนี้ถ้าฉันมีปัญหาในการอ่านหนังสือภาษาเกาหลี ฉันสามารถขอความช่วยเหลือจากเพื่อนเรียนรู้ของฉันได้ หลังจากใช้เวลามากกว่าสองเดือนในการศึกษา ฉันคุ้นเคยกับสิ่งแวดล้อมรอบๆ โรงเรียนและฉันหวังว่าจะมีโอกาสไปเยี่ยมชมในฤดูใบไม้ผลิในอนาคต

ในเดือนตุลาคมผมเริ่มชีวิตใหม่และมีความสุขมากที่ได้พบเพื่อนร่วมชั้นจากทั่วโลก หลังเรียนเสร็จเราจะกินข้าวกันแล้วตัดสินใจว่าจะไปที่ไหน ในช่วงสองเดือนที่ผ่านมาเราได้ไปเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยวหลายแห่ง และทุกวันนั้นเต็มไปด้วยความสุข ผมได้ลองสวมใส่ชุดฮันบกและนั่งรถ KTX ไปยังสถานที่ถ่ายทำ Ghost ในกังนึง และสถานที่ถ่ายทำวิดีโอเพลงของ BTS ในเดือนพฤศจิกายนเมื่อการเดินทางของผมไปสู่เกาหลีจะจบลงผมตัดสินใจไปที่เกาะเชจูและนั่งเรือไปยังเกาะอูโด เพื่อหลีกเลี่ยงการเสียเวลาที่เหลืออยู่ สิ่งที่น่าสนใจที่สุดคือการสัมภาษณ์ถนัดในฮงแด ในเวลานั้นผมสวมใส่หน้ากากและไม่สามารถบอกได้ว่าผมเป็นคนเกาหลีหรือไม่ ผมพบนักศึกษามหาวิทยาลัยบ่อยๆ บนถนนที่ต้องการสัมภาษณ์ โดยเพื่อเพิ่มทักษะการฟังของผมผมพยายามเข้าใจพวกเขา แม้ว่าบางคนอาจคิดว่าชาวต่างชาติไม่สามารถเข้าใจได้และปฏิเสธผม แต่อีกบางคนก็บอกว่าไม่เป็นไรและยังชมผมอีกด้วยซึ่งทำให้ผมมีความสุขมากที่การเรียนรู้อย่างหนักและดูดรู้จากละครได้มีประโยชน์

ยังได้ปีนเขาฮัลลาแสน แต่ลงมาหลังจาก 20 นาทีเนื่องจากลาดชันและหนาว

ฉันไม่มีความตายตัวอาหารมากนัก ดังนั้นเมื่อฉันไม่คุ้นเคยกับเพื่อนร่วมชั้นของฉันเมื่อแรก ฉันเพียงแค่เดินเข้าไปในร้านอาหารที่ดูดี และมีระบบสั่งอาหารโดยใช้เครื่องจักรอยู่หลายแห่งที่คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการพูดภาษา หรือฉันจะไปที่ร้านสะดวกซื้อ สำหรับอาหารเช้าฉันจะซื้อขนมปังและนม แต่ราคาของเกาหลีจริงๆ แพงมากและขนมปังก็ไม่ถูกเลย ดังนั้นเมื่อฉันกลับมาทวีปไต้หวัน ฉันรู้สึกว่ามันถูกแท้จริง มีร้านกาแฟมากมายในเกาหลีและทุกครั้งที่ฉันไปหนึ่งฉันจะสั่งเค้กและเครื่องดื่ม และเมื่อฉันกลับมา ฉันเพิ่มน้ำหนักไป 7 กิโลกรัม

ร้านกาแฟสำหรับนักทำงานที่มาสาย~

ถึงแม้จะใช้เวลาเกือบ 3 เดือนและใช้เงินจำนวนมาก (300,000) รวมถึงค่าอาหารที่พักกิจกรรมช้อปปิ้งตั๋วเครื่องบินค่าเล่าเรียนและการส่งพัสดุ ชีวิตมีแค่ครั้งเดียว ดังนั้นหากคุณออมเงินไว้ได้สักนิดคุณก็สามารถไปได้ นอกจากนี้ยังสำคัญที่จะหาเพื่อนร่วมชั้นที่มีความคิดเหมือนกัน เพราะคุณสามารถไปยังสถานที่ที่คุณต้องการไปด้วยกันและมีความสนุกด้วยกัน แม้ว่าหลังจากกลับไปยังประเทศของตนเองแล้วคุณก็จะไม่ได้เห็นกัน แต่คุณก็ยังคาดหวังที่จะไปเที่ยวกันในประเทศของกันและกันอยู่แล้ว