คนไร้บ้าน- ปัญหาที่รัฐบาลเกาหลียังไม่สามารถแก้ไขได้

สวัสดีค่ะทุกคน! พวกเรา Creatrip ศูนย์รวบรวมข้อมูลการท่องเที่ยวเกาหลีที่อัพเดทโดยคนเกาหลีในทุกๆวัน

#ข่าวเกาหลี #อัพเดทเกาหลี
#โซล #คนไร้บ้าน

ถ้าคุณเคยไปเกาหลีคุณอาจจะเคยประหลาดใจ เพราะในโซล - เมืองหลวงที่เจริญและหรูหรามีคนจรจัดจำนวนมากอาศัยอยู่ โดยเฉพาะที่โซลสเตชั่นและสถานีรถไฟใต้ดินอื่นๆ ในบทความนี้เราจะนำเสนอภาพรวมที่ครอบคลุมเกี่ยวกับสถานะของคนจรจัดในเกาหลี!

🤞🏻Subscribe พวกเรา Creatrip บน Youtube

✨Creatrip Instagram
instagram.com/creatrip.thailand

🎈บริการความงาม / เครื่องเขียน / รองเท้า / เครื่องแต่งกายเกาหลี

คนไร้บ้าน- ปัญหาที่รัฐบาลเกาหลียังไม่สามารถแก้ไขได้

จากข้อมูลขององค์การสวัสดิการกรุงโซลและสมาคมคนไร้ที่อยู่ของโซลพบว่า สัดส่วนของคนไร้บ้านในกรุงโซลลดลงอย่างมีนัยสำคัญในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาจาก 4,505 คนในปี 2014 เป็น 3,478 คนในปี 2018 ซึ่งทั้งนี้รวมถึงผู้คนที่อาศัยอยู่บนถนน 731 คนและ 2,747 ในพื้นที่สาธารณะที่ได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาล การเพิ่มขึ้นของงบประมาณสวัสดิการของเมืองและบริการสวัสดิการจากหน่วยงานรัฐบาลและองค์กรทางสังคมในสถานีกรุงโซลและที่ตั้งอื่น ๆ มีส่วนช่วยลดจำนวนคนไร้บ้าน ตั้งแต่นายพัควอนซุน Park Won-soon ได้ขึ้นเป็นนายกเทศมนตรีกองทุนสวัสดิการของเมืองได้เพิ่มขึ้นจาก 4 ล้านล้านวอน (3.46 พันล้านเหรียญสหรัฐ) ในปี 2011 เป็น 11 ล้านล้านวอนในปี 2019

โซลได้พัฒนาแผนการจัดการพื้นที่อย่างครอบคลุม ซึ่งมีเป้าหมายเพื่อสนับสนุนคนจรจัดอย่างน้อย 30% ในการหางานและพึ่งพาตนเองได้ในปี 2023 รวมทั้งการสร้างงานพาร์ทไทม์และงานเต็มเวลา 1,200 งานในเขตพื้นที่สาธารณะ และงานอื่น ๆ เพื่อให้จำกัดจำนวนคนไร้บ้านในพื้นที่ต่างๆ แผนดังกล่าวยังรวมถึงการสนับสนุนในการหาที่อยู่อาศัยชั่วคราวสำหรับคนไร้บ้าน องค์กรที่รัฐบาลให้การสนับสนุนจะจัดโครงการเงินกู้และบ้านจัดสรร gosiwon (มินิเฮ้าส์ราคาไม่แพง)ให้กับคนไร้บ้านที่อาศัยในอุโมงค์ทางเดินที่อยู่ใกล้สถานีโซล ที่ที่ซึ่งคนจรจัดมักอาศัยนอนในห้องอาบน้ำและใช้เป็นที่อาบน้ำ

อย่างไรก็ตามแม้จะมีมาตรการหลายอย่าง แต่คนจรจัดโดยเฉลี่ยในโซลยังคงอยู่ในระดับสูงที่ 11.2 คน / ปี คนไร้บ้านบางคนไม่มีสิทธิ์ได้รับสิทธิประโยชน์ขั้นพื้นฐานเหมือนคนอื่น แต่ก็เลือกที่จะอยู่แบบไร้บ้านและปฏิเสธการสนับสนุนจากรัฐ ด้วยเหตุผลหลายประการ เช่น ศูนย์พังพิงคนไร้บ้านหลายแห่งมีนโยบายหมู่บ้านห้ามการดื่มแอลกอฮอล์ เป็นต้น

คนไร้บ้านในกรุงโซลมีอายุเฉลี่ย 54.6 ปี และพวกเขาเริ่มใช้ชีวิตบนถนนหรือในที่พักพิงประมาณช่วงอายุ 42.3 ปี รัฐบาลกรุงโซลร่วมกับมูลนิธิสวัสดิการกรุงโซลและสมาคมสถาบันไร้ที่อยู่แห่งกรุงโซลตีพิมพ์ผลการวิจัยหลังจากสัมภาษณ์คนไร้บ้านจำนวน 450 คนในปี 2018 พบว่าประมาณ 24% ของคนเหล่านี้หมดตัว และล้มละลายจากการทำงานส่งผลให้คนกลายเป็นคนเร่ร่อน และมีปัญหาการหย่าร้างและโรคพิษสุราเรื้อรังก็เป็นสาเหตุของคนเร่ร่อนคิดเป็น 12.8% และ 11.1% ตามลำดับ

จากข้อมูลของปี 2018 พบว่าคนไร้บ้าน 2,741 คนเป็นเพศชาย 732 คนเป็นเพศหญิง 5 คน ในจำนวนนั้นมี 731 คนอาศัยอยู่บนถนนและอีก 2,747 คนอยู่ในศูนย์ช่วยเหลือ โรคพิษสุราเรื้อรังและความเจ็บป่วยทางจิตเป็นอุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดในการลดสัดส่วนของคนจรจัด อีกเหตุผลหนึ่งก็เพราะว่าบางคนที่ไม่มีทะเบียนบ้านที่อยู่อาศัยก็จะไม่มีสิทธิ์ได้สิทธิประโยชน์ขั้นพื้นฐานของพลเมืองด้วย

โซลสเตชั่นและพื้นที่โดยรอบได้กลายเป็นที่ลี้ภัยสำหรับคนไร้บ้านจำนวนมากซึ่งส่วนใหญ่มาจากพื้นที่ชนบท คริสตจักรท้องถิ่นมักจะไปเยี่ยมเยือนพื้นที่นี้ทุกสองสามสัปดาห์ เพื่อนำผู้สูงอายุและคนไร้บ้านมาที่คริสตจักร เพื่อฉลองและแจกจ่ายอาหารให้กับคนเหล่านี้

“ คนจรจัดจำนวนมากอาศัยอยู่ในพื้นที่โซลสเตชั่นแห่งนี้ เพราะมักจะมีคนนำอาหาร ที่พักและความช่วยเหลือมาให้่เรา” นายลียองซู อายุ 53 ปี ที่อยู่ในโซลสเตชั่นมานานกว่า 10 ปี กล่าว "คนจรจัดหลายร้อยคนจะมารวมตัวกันที่สถานีรถไฟใต้ดินหลังเวลา 16:50 น. เมื่อเราได้รับอนุญาตให้พักและปูที่นอนด้านใน" “ ฉันเคยได้รับการสนับสนุนจากองค์กร แต่ฉันเลือกที่จะไม่ไปที่ศูนย์เหล่านี้อีกต่อไปเพราะไม่มีอิสระ” นายลียังบอกอีกว่า "ฉันต้องดื่มเหล้าเพื่อลืมความเศร้าที่ครอบครัวของฉันถูกทอดทิ้ง"

ดรีมซิตี้เซ็นเตอร์ที่ตั้งอยู่ด้านนอกโซลสเตชั่นซึ่งได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นคริสตจักรในปี 2011 และขณะนี้เปิดให้บริการทุกวันตลอด 24 ชั่วโมงทุกวันเพื่อจัดหาที่พัก การรักษาพยาบาล การตัดผม การซักทำความสะอาด และการตรวจสุขภาพ สำหรับคนจรจัดประมาณ 300 ถึง 400 คนทุกวัน “ คนไร้บ้านจำนวนมากที่นี่ไม่ได้รับการดูแลและขาดความรักจากครอบครัวของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงไม่แข็งแรงพอที่จะใช้ชีวิตอย่างอิสระ” วูยอนชิค ศิษยาภิบาลของคริสตจักรกล่าวว่า “ คนไร้บ้านบางคนที่ฉันพบบอกพวกเราว่าพวกเขามีความสุขที่สุดเมื่อดื่มแอลกอฮอล์และเพราะพวกเขาสามารถลืมความจริงของความทุกข์ในเวลานั้นได้”

กระทรวงสวัสดิการของเกาหลีใต้รายงานว่า 7 ใน 10 ของผู้ไร้ที่อยู่อาศัยใช้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์และผู้อยู่อาศัยข้างถนนใช้จ่ายเงิน 39% ในการดื่มสุราและบุหรี่ ซึ่งมากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรที่มีที่อยู่อาศัยแต่ต้องทนทุกข์ทรมานจากภาวะซึมเศร้า นายลีซุงจิน (Lee Sung Jin) ที่ไม่ได้ให้ชื่อและอายุที่แท้จริงของเขากล่าวว่าเขากลายเป็นคนไร้บ้านหลังจากการหย่าร้างและไม่ได้พบลูกชายของเขาเลย เขาเคยอาศัยอยู่บนเรือประมงเป็นเวลา 10 ปี ขณะอยู่ที่ทะเลเขาเริ่มติดนิสัยการดื่มแอลกอฮอล์และต่อมาก็ไปที่ศูนย์การศึกษาเพื่อประท้วงพนักงานไปรษณีย์ หลังจากได้รับการปล่อยตัวเขาเดินทางมาที่โซล "เมื่อฉันออกจากคุกฉันใช้เงินบำนาญรายเดือนของฉันเพื่อกระตุ้นให้ฉันทำงานได้อีกครั้ง" นายลีกล่าว "อย่างไรก็ตามจรรยาบรรณในการทำงานของฉันได้หายไปหลังจาก 10 ปีของการไร้บ้านและไม่ทำอะไรเลยนอกจากการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์"

ก่อนที่อาจารย์วูจะย้ายไปโซลในปี 2011 เขาไปดูงานที่ศูนย์คนจรจัดในลอสแองเจลิส เขากล่าวว่าเกาหลีใต้สามารถเรียนรู้เกี่ยวกับนโยบายคนจรจัดในสหรัฐอเมริกา ที่ศูนย์คนจรจัดมักจะมีขนาดใหญ่และมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะเห็นคนที่รับคนไร้บ้าน ไปที่ร้าน McDonald's เพื่อขอแบ่งปันอาหารร้อนๆ “ แต่ข้อแตกต่างที่สำคัญคือรัฐบาลสหรัฐไม่ได้พิจารณาอายุเมื่อพวกเขาให้เงินช่วยเหลือคนไร้บ้าน” อาจารย์วูกล่าว ดังนั้นมาตรฐานบำนาญของรัฐบาลเกาหลีจึงมีความซับซ้อนมากกว่าในลอสแองเจลิส

ในสหรัฐอเมริกาคนที่มีรายได้ต่ำสุดได้รับความช่วยเหลือด้านที่อยู่อาศัยผ่านโครงการความช่วยเหลือด้านที่อยู่อาศัยของรัฐบาลที่เรียกว่ามาตรา 8 อาจารย์วูกล่าวว่าคนจนและคนไร้บ้านสามารถได้รับความช่วยเหลือ บ้านสะอาดมีค่าเช่าเท่ากับหนึ่งในสามของรายได้ต่อเดือน ตรงกันข้ามกับที่อยู่อาศัยราคาไม่แพงในกรุงโซลที่มีราคาคงที่สำหรับห้องที่กว้างเพียง 3.3 ตารางเมตร ศิษยาภิบาลยังกล่าวอีกว่าควรเพิ่มกองทุนสวัสดิการในกรุงโซลเพื่อให้จำนวนคนไร้บ้านที่ได้รับเงินบำนาญพื้นฐานเพิ่มขึ้น เขาหวังว่าคนไร้บ้านที่ติดเหล้าและปัญหาสุขภาพจิตจะกลายเป็นผู้รับบำนาญในอนาคต

วูยังกล่าวอีกว่า เพื่อช่วยให้คนเร่ร่อนได้แสวงหาชีวิตที่ดีขึ้น ทัศนคติของสังคมที่มีต่อความต้องการของคนเร่ร่อนความมีการเปลี่ยนแปลง "มากกว่า 80% ของความคิดเห็นเกี่ยวกับบทความที่คนไร้บ้านในเกาหลีเป็นคำที่มีความหมายในทางลบสำหรับคนจรจัด" เขากล่าว "ถ้าคุณใช้เวลาทำความเข้าใจว่าคนเหล่านี้มาจากที่ไหน คุณอาจพบว่าพวกเขาแตกต่างจากเรา" "ตอนนี้พวกเขาไม่มีที่อยู่อาศัย แต่พวกเขาสามารถเป็นเพื่อนบ้านที่ดีสำหรับใครก็ได้สำหรับพวกเรา "

รัฐบาลกรุงโซลมีแผนเฉพาะที่จะช่วยเหลือคนไร้บ้าน เราต้องมาดูกันว่าสถานการณ์คนไร้บ้านในเกาหลีจะสามารถแก้ไขได้ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้านี้หรือไม่! หวังว่าบล็อกนี้จะมีข้อมูลที่เป็นประโยชน์นะคะ แล้วเจอกันใหม่โพสต์หน้าค่ะ

🤞🏻Subscribe พวกเรา Creatrip บน Youtube

✨Creatrip Instagram
🎈instagram.com/creatrip.thailand

อีเมล：help@creatrip.com

โพสต์ที่เกี่ยวข้อง

วิกฤตน้ำท่วมในเกาหลี

ขยายเครือข่าย 5G ให้ใช้ได้บนรถไฟใต้ดิน

ความรุนแรงภายในครอบครัวของสังคมเกาหลี